روابط بین عملکرد، سرعت تعرق و طول روزنه در هیبرید های ذرت تحت تأثیر سطوح مختلف شوری آب آبیاری

تنش شوری در بسیاری از نقاط جهان عامل مهم محدود کنندة رشد و عملکرد محصولات زراعی به شمار می رود. تولید ارقام مقاوم یا گزینش صفات مطلوب در شرایط تنش یکی از راه های مقابله با این مشکل است. در این تحقیق، آزمایشی در گلخانه به صورت فاکتوریل انجام و تأثیرات تنش شوری بر طول روزنه ها در سطح رویی و زیری برگ، محتوی نسبی آب و سرعت تعرق 7 هیبرید ذرت دانه ای (zea mays l.) بررسی شد. در آزمایش دیگری در شرایط مزرعه به صورت کرت های خرد شده تأثیرات تنش شوری بر عملکرد دانة همان هیبریدها بررسی شد. هر 2 آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار، در محل دانشکدة کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، در سال زراعی 1390، انجام شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری و تفاوت هیبریدها تأثیرات معنی داری بر صفات مذکور داشتند. به طور کلی با افزایش سطوح شوری همة صفات مذکور کاهش یافتند. سرعت تعرق و محتوی نسبی آب همبستگی معنی داری با عملکرد دانه نشان دادند. همچنین، مقایسة میانگین صفات، برتری هیبرید sc-704 را از لحاظ دارا بودن بالا ترین میزان محتوی نسبی آب و عملکرد دانه در شرایط شوری نسبت به دیگر هیبریدهای مورد مطالعه نشان داد؛ بنابراین، هیبرید sc-704 نسبت به سایر هیبریدها تحمل بیشتری به شوری دارد و به عنوان هیبرید مقاوم به تنش شوری معرفی می شود.